Dag 10 en 11

21 november 2021 – Chemo, dag 1
De dag van de chemo. Vanochtend was ik alweer vroeg wakker vanwege een verpleegster die bij mijn kamergenoot langs kwam. Het was op dat moment kwart voor 6 dus ik mocht nog even slapen. Gelukkig lukte dat en opende ik om 8 uur weer mijn ogen. Ik dacht terug aan gister toen mijn ouders met Lauren hier waren. Wat was dat fijn! Diezelfde avond ging ik nogmaals naar beneden om voor de voorlopig laatste keer frisse lucht op te doen. Heerlijk!! Je zult begrijpen dat deze dagen voor mij best een kwelling zijn als ik niet naar buiten mag. De komende week zal dit ook het geval zijn omdat ik best wel heftige medicatie in mijn lichaam krijg. Dus… de knop om en denken aan alles wat ik lief heb. Vanochtend rond kwart over 8 kwam de verpleegster bij m’n bed en gaf mijn pillen. Tussen deze pillen zit ook eentje die helpt om misselijkheid tegen te gaan, een bijwerking die bij mij zou kunnen optreden. Ik kreeg vanmorgen gelijk de instructie om GEEN warme dranken te drinken omdat de chemo invloed kan hebben op mijn slijmvliezen in de mond en keel. Er zouden blaasjes kunnen optreden en met warme dranken is de kans groot dat ik hier last van ga krijgen. Dus: ik sla mijn koffie en thee over en begin met sapjes. Na het ontbijt spring ik onder de douche (is toch veel handiger zonder mijn praatpaal) en maak me klaar om nog even te ontstressen met een blokje fietsen. Na 5 km ben ik er wel weer klaar mee en komen er meerdere verplegers binnen. Ik word aangesloten op mijn paal en wacht af wat er gaat gebeuren. Tot nu gebeurt er niks schokkends dus ik ga aan tafel zitten om mijn belevenissen uit te typen. Eerder deze ochtend kwam mijn verpleegster me vertellen welke medicatie ik krijg de komende tijd en ook de mogelijke bijwerkingen. Mocht ik meer willen weten over de bijwerkingen, dan willen ze dat beknopt nog wel voor me uitleggen. Wat bijna onvermijdelijk is, is het uitvallen van mijn haar… Ik weet dit al enige tijd maar op het moment dat we het bespreken, doet het me zeer. De pijn in mijn keel of het krijgen van een droge huid in mijn lies en oksels vind ik dan nog niet zo erg denk ik. Beide pijnen zijn K… Ik weet niet hoe ik hier over een paar dagen over denk… Misschien is het goed om niet alles te weten.

Ik fiets nog even 5 km en ga dan een cadeautje uitpakken. Dat was een fijne afleiding. Ik meende dat ik alles al had uitgepakt maar dat bleek niet zo te zijn. Ik zag vanmorgen in een tas nog meer cadeautjes liggen. 😉 Zo meteen komt m’n vriend en daar heb ik enorm veel zin in! Ik liep net even op de gang en ik voel nu wel een klein beetje dat mijn lichaam moe wordt. De chemo en het bewegen zullen me de komende tijd meer moe gaan maken. Dit is ook wat de verpleegkundige me vertelde. Op deze vermoeidheid na, merk ik nog weinig van de chemo. Pas over een tijdje zal ik achteruit gaan zoal het nu lijkt.

EJ was hier rond 2 uur en nam nog een pakket met cadeaus en brieven mee. Erg leuk! Zelfs een kaart en chocoladehart van mijn vroegere werk kreeg ik! Die had ik even niet verwacht maar het was des te leuker om het te ontvangen. Ook kreeg ik een mooie kleurplaat  van tante Rita. Via mijn moeder vernam ik wel dat ze aan me denkt dus dat doet me goed. Tijdens het bezoekuur met EJ werd er meerdere keren bloed bij me afgenomen en hadden we een gesprekje met de verpleegster over mijn kuur en de mogelijk bijwerkingen. Best leuk om elkaar wat beter te leren kennen. Ik vind deze verpleegster een fijne vrouw en ik hoop haar de komende tijd vaker aan mijn bed te zien. De twee uur met bezoek waren zo voorbij maar ik heb er van genoten. Woensdag zal ik weer bezoek krijgen dus daar ga ik maar naar toe leven. Ik heb net nog even 5 km gefietst en toen vond ik het wel weer genoeg geweest. Ik merk dat mijn benen strammer worden en dan is het fietsen na een half uur niet zo leuk meer. Ik doe dit omdat ik hoop dat dit me helpt om sterker uit de chemo te komen. Nu maar even rusten en wachten op mijn eten. Vanavond heb ik weinig gepland. Ik krijg de gebruikelijke medicatie plus nog wat extra vanwege de chemo en dan hoor ik morgen meer over de bloeduitslagen en wat ze met de chemo gaan doen. Misschien ga ik vanavond nog even een paar mensen bellen en dan kijk ik even naar Netflix. 🙂 Hopen op een rustige nacht. Vanavond is de verpleger van de eerste UMC-dag hier weer en omdat het nu inmiddels een ‘vertrouwd’ gezicht is, helpt me dat.

Net nog een stukje aan Lauren geschreven… Ik heb er geen woorden voor. :'(

22 november 2021 – Chemo, dag 2
Het is alweer 22 november en een nieuwe zonnige morgen. 🙂 Ik heb vannacht heerlijk geslapen. Om 6 uur werd ik even klaarwakker maar ben gelukkig na wat dommelen toch weer ingedut. Om 8 uur was het dan toch echt tijd om op te staan en kreeg ik mijn pillen. Het blijft toch wennen om geen thee of koffie te mogen drinken maar als het goed is krijg ik vandaag Optimel ter compensatie. Dit hebben ze normaal niet in het ziekenhuis maar speciaal voor mij is het gister besteld. 😉 Vanochtend stonden Tanja en Roos aan mijn bed, twee nieuwe verpleegkundigen die beide erg aardig waren. Er werd me verteld dat we moeten wachten op de bloeduitslagen (mijn bloed is vanochtend al afgenomen) en op basis van deze uitslagen stemmen ze de chemo af. Het is inmiddels half 12 dus het zal wel niet zo lang meer duren. Omdat ik nog niet aan de chemo zit heb ik besloten na mijn douche gelijk te gaan fietsen. Het begin was makkelijk maar na een kilometer of 7 voelde ik mijn benen wel! Ik heb even met m’n broertje gebeld zodat ik wat afleiding had en ik fietste zo naar de 10 km. 🙂 Ik ben met het fietsen er voor nu wel even klaar mee! 😛 Ik zie hier net in mijn kamer twee bekers met Optimel staan, dat smaakt goed! Zo meteen nog een paar broodjes eten en dan komt de maatschappelijk werkster nog even kletsen. Zonet vertelde mijn verpleegster dat ik pas rond 2 / half 3 mijn chemo krijg. Ik merk dat ik er toch wat gespannen van word. Hoe zou ik me straks gaan voelen? Het is alweer kwart over 12 en de lunch zal er zo aankomen.  

Vanmiddag koos ik voor meer eiwit in mijn eten dus ik kreeg 2 boterhammen eiersalade en een smoothie. Na de lunch ging ik gelijk door naar de maatschappelijk werkster. We hadden een gesprek over hoe het met me gaat en over de leefregels m.b.t. het contact met Lauren en mijn naasten. Ik gaf aan dat ik me soms aan de zijlijn voel ten opzichte van mijn bloedeigen dochter. Dit brengt een schuldgevoel met zich mee, ook al weet ik wel dat ik dat niet zo moet voelen. De maatschappelijk werkster vertelde over een leus van de psycholoog Manu Keirse: ‘Ik mag me schuldig voelen maar ik ben het niet.’ Hier kan ik me in vinden. Verder hadden we het een klein beetje over de tijd als ik terug kom in Heerenveen en het afstand nemen tot EJ en Lauren. En hoe groot is de kans dat Lauren mij ziek kan maken als zij naar de kinderopvang blijft gaan? Deze vraag heb ik vanmiddag gesteld aan de hematoloog. Het komt erop neer dat het voor Lauren en dus ook voor mij het verstandigst is om haar thuis te houden vanaf januari en februari. Deze periode is voor mij erg spannend omdat ik geen virussen en ziektes mag oplopen. Dit betekent dat pake en beppe die tijd vaker gaan oppassen. Ik voel me daar gerust bij. Zonet (kwart voor 5) kreeg  ik een tweede zakje aan mijn kerstboom hangen. Die van zonet was eentje die T-cellen doodt en degene die hier nu aan hangt valt ook cellen van mij aan, ook de cellen die gezond zijn, de tweedelige cellen (o.a. mijn haarcellen). Dat moet ik nog even preciezer navragen want zo’n chemo is gewoon moeilijk te bevatten. Deze zak duurt 3 uur voor die door mijn lichaam is gelopen. Dan nog een uur naspoelen en dan ben ik er voor 8 uur weer mee klaar! Vanmiddag dacht ik nog dat ik er tot 12 uur mee bezig was maar de arts die over de chemo gaat, vertelde net dat hij geen bloedspiegels meer hoeft af te nemen. De juiste hoeveelheid chemo is al mooi op me afgestemd. Ik ben hier superblij mee! Het mooiste is dat ik (nog) geen bijwerkingen voel. Zo meteen is het alweer tijd voor mijn warme maaltijd en ga ik nog even bellen en netflixen.

Lees verder: Dag 12, 13 en 14