Zoektocht

De MLD is niet iets wat ik plotseling heb maar daar gaat een jarenlange zoektocht naar mezelf aan vooraf. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik anders was dan mijn leeftijdgenoten. Vanaf mijn puberteit ben ik meerdere psychologen afgegaan. In 2015 had ik veel angsten en werd ik gediagnosticeerd met een angststoornis. Ik ben in die tijd mindfulness gaan volgen. In 2006 heb ik het vwo afgerond en startte ik met de opleiding HBO pedagogiek.

Omdat er in die tijd weinig arbeidskansen waren voor een HBO-pedagoog ben ik de Universiteit in Utrecht gaan doen. Daar volgde ik de studie pedagogische wetenschappen waardoor ik orthopedagoog ben geworden. Deze studie was voor mij erg pittig. Ik dacht toen dat dit kwam door het Engelstalige onderwijs en de studieboeken die in het Engels waren. Ik heb altijd moeite gehad met Engels als vak en het goed spreken van deze taal. Toen ik klaar was met deze studies ben ik gaan werken op de plek waar ik een stage als orthopedagoog had gedaan.
In deze functie kon ik niet aan het werk maar wel in de functie van HBO-pedagoog. Ik had een baan in mijn geboorteplek en had de mazzel dat ik hele goede vriendinnen werd met mijn collega. Met haar heb ik nog steeds goed contact.

Het werk wat ik deed, was met kinderen van 0-4 met gedragsproblemen en het team waarin in werkte was leuk. Ik werkte in een klein team waarin ik me prettig voelde tot het bedrijf ging  reorganiseren. Ik had een min-max contract en kreeg tijdelijk vaste uren. Deze uren werden weer min-max uren waarna ik zelf het heft in handen nam en op een baan als orthopedagoog solliciteerde. Deze baan kreeg ik! Ik, die super onzeker over mezelf was. De baan beangstigde me enorm maar ik ging hem aan. Ik kreeg deze baan. De reistijd voor deze baan was minstens een uur. Binnen een half jaar kreeg ik depressieve klachten. Ik nam mijn werk mee naar huis en was zelfs in de weekenden met mijn werk bezig. Ook mijn vrije tijd leed er onder.

Mijn klachten leken heel veel op een burn-out dus ik heb me ziekgemeld en heb sindsdien een tijdje thuis gezeten.
Toen ik het tijd vond om weer wat te gaan werken, besloot ik een werkervaringsplek te beginnen zodat ik rustig weer in het werk zou rollen. Deze plek was bij Accare waar ik een baan als orthopedagoog had. In deze baan moest ik observeren, diagnoses van ADHD doen en behandelplannen schrijven. Daarnaast nam ik IQ-tests af. Ik nam ook in deze baan mijn werk mee naar huis. In die tijd ontmoette ik mijn huidige man die mij een spiegel voorhield. Ik heb veel met hem gesproken over mezelf en mijn werkverleden.

Ik heb in 2018 besloten om mijn werkervaringsplek te stoppen omdat ik meer voelde voor een baan als kindercoach. Mijn liefdesleven de jaren ervoor gaven mij geen geluk. Nu had ik een lieve begripvolle man die mij in mijn waarde liet. Ik viel in warm bad toen wij gingen daten.